CD 880 opfrissen

Klaar , hier samen met een CDD-882

mae schreef: ↑

jun 24, ’18, 23:53

En om de nuance even te benadrukken: het kàn natuurlijk allemaal wel kloppen, maar het ligt niet erg voor de hand vandaar dat ik het verhaal zonder bewijs niet zou accepteren

Ben het helemaal met je eens om een slag om de arm te houden. Maar waar rook is, is vuur denk ik dan. Of is dat wat onhandig geformuleerd na deze kundige en grondige CD880-revisie van Bram?

Bapakpinter schreef: ↑

jun 24, ’18, 22:43

Een aardig kapitaal aan Elco’s.
En erg snel gedaan.
Ik ben daar een halve dag mee bezig.
Met soldeerbout, losse tinzuiger en tangetjes.
ruud

Het telt inderdaad snel op al die elco’s.
Ben in totaal ruim 5 uur bezig geweest , ben gelukkige bezitter van z’n lichtblauw desoldeerstation.
Dat is erg handig bij dubbelzijdige doorgemetaliseerde printen met grote aardvlakken,
beetje nieuwe tin/flux erbij om de oude tin weer beter te laten vloeien en dan slurpen

Gr Bram

Will schreef: ↑

jun 24, ’18, 22:59

Ach, kijk toch, lekker simpel. Dat kun je nog wel uit de losse pols namaken. Een shiftregister met parallel uit, vier analoge schakelaars met acht standen, een paar transistors (voor de muting of level-shift?). Alleen bij de 8-pins kan ik niet goed zien wat er op staat.

Gevonden op Internet

Zoiets..?

Bron : Elektuur / Elektor

bramjacobse schreef: ↑

jun 25, ’18, 16:55

Klaar , hier samen met een CDD-882

hmm heeft de 880 ook niet hogere pootjes?
Ik heb de 882 ook wel eens gezien met creme witte opdruk

mikey schreef: ↑

jun 25, ’18, 21:04

hmm heeft de 880 ook niet hogere pootjes?
Ik heb de 882 ook wel eens gezien met creme witte opdruk

CD880 en CDD882 zijn even hoog, foto vertekend een beetje.

ChromeMaximaII schreef: ↑

jun 25, ’18, 18:10

mae schreef: ↑

jun 24, ’18, 23:53

En om de nuance even te benadrukken: het kàn natuurlijk allemaal wel kloppen, maar het ligt niet erg voor de hand vandaar dat ik het verhaal zonder bewijs niet zou accepteren

Ben het helemaal met je eens om een slag om de arm te houden. Maar waar rook is, is vuur denk ik dan. Of is dat wat onhandig geformuleerd na deze kundige en grondige CD880-revisie van Bram?

Nouja, rook en vuur kan simpelweg betekenen dat het om geselecteerde maar niet gemarkeerde exemplaren gaat bijvoorbeeld; dat vind ik eigenlijk een heel goed basis-uitgangspunt. Minder dan dat zal het niet zijn en misschien nog wat meer. Het enige aanknopingspunt waar ik nog volledig onzeker over ben is die letter Y, die echter wel op meer IC-types regelmatig terugkomt en dus wel een beetje – maar niet heel erg speciaal is.

Nou ga ik binnenkort langs bij iemand die ook ooit iets met IC’s gedaan heeft bij Philips, mogelijk kom ik daar wat wijzer van terug (hij zat op een andere afdeling, maar markeringen zijn relatief universeel). Ik hoop hier volgende week nog op terug te kunnen komen.

bramjacobse schreef

jun 25, ’18, 20:55

Foei toch, heeft Elektuur zomaar een schema van Philips zitten nabouwen en toen een Roemeen een roofkopietje van Elektuur op het internet gegooid

Zal er inderdaad best dicht in de buurt komen, misschien even de weerstandswaardes nameten en de verschillen zoeken. Kan zo de productie in.

P.S. Die torretjes zijn BC818-40 laagvermogenstorren dus zonder het schema verder uit te pluizen denk ik inderdaad 2 stuks voeding en 4 stuks voor de muiterij waar ze ook heel geschikt voor zijn.

Misschien inderdaad wel handig om een nieuw TDA1541(A) draadje starten.

Nog wat dingen die me zijn opgevallen na wat pdfjes spitten:

• Servicedoc van de CD880 heeft het over een TDA1541A/N2 (service code 4822 209 72544), dus (nog) geen TDA1541A/N2/S1

• Eerste datasheet van de TDA1541A die ik heb is van december 1987, development status.

• Pas in de revisie van februari 1991 staan de R1 en S1 selecties genoemd

Nu kan ik mij voorstellen dat het vrijgeven van componentinformatie voor derden wat later plaats vindt dan wat voor intern gebruik en geselecteerde afnemers geldt.

Toch nog maar even in dit draadje om de zaken bijelkaar te houden…. Ik heb wat informatie mogen krijgen over productiecodes op IC’s en dan vooral die onderste regel. De informatie komt van iemand die gewerkt heeft aan de ontwikkeling van ASIC’s (OQ nummers) dus zelf geen consumentenspul onder handen heeft gehad, maar deze ontwikkeling gebeurde in dezelfde fabrieken en met grotendeels dezelfde manieren van coderen (batchnummer ontbreekt bij ASIC’s vaak omdat het weeknummer voldoende identificatie gaf).

De betekenis van de 3 letters heeft hij bevestigd: het zijn de locaties van de siliciumproductie, afmonteren en testen.

Dan de datum.

Dan de maskerversie (wordt in de documentatie vaak voorafgegaan door een N, op IC’s geen letter maar ook wel een M gezien -> Engelse versie??)

De optionele letter erachter zegt iets over de productiekwaliteit.
Geen letter = black sample, normale productiekwaliteit, volledig getest
Y = yellow sample, “spelen met vrijheidsgraden om de yield te optimaliseren”, volledig getest
R = red sample, (deels) ongetest

Nog wat onbekende letters tegengekomen:
W (= white sample??)
X (= ??)

Het gaat bij de betreffende TDA1541A dus om een “yellow sample”. Komt vrij veel voor bij vroege productie, of als er gisteren al 10.000 klaar moesten zijn zoals in consumentenelectronica niet ongebruikelijk. De grenzen waarbij IC’s werden afgekeurd werden zodanig bijgesteld dat de yields omhoog konden zonder dat het teveel invloed had op het eindresultaat.

Daar kunnen dus uitstekende exemplaren tussenzitten (ik neem aan dat Hasselt ze selecteerde ook al staat er geen S1 of kroontje op), maar in principe geeft die letter een beetje de omgekeerde boodschap van wat hem toegedicht wordt. Over de maskerversie zegt hij in elk geval niets.

Als je heel zeker wilt weten om welke maskerversie het gaat, zou je het silicium bloot moeten leggen… Met de als het aan mij ligt voorspelbare uitkomst dat er “N1” op staat.

Over silicium blootleggen gesproken: een van de leuke bijkomstigheden van het gebruik van ceramische behuizingen met gouden dekseltjes voor sommige (voorserie)types, was dat er bij ontwerpfoutjes door de ontwikkelaar direct op de chip gewerkt kon worden. Hamer en beitel om hem open te maken, vervolgens beschermende laag verwijderen, met de laser aluminium sporen doorkrassen of aan elkaar lassen. Met extra dun bonddraad (7u goud meen ik) meetpunten aanbrengen of correcties maken. In de jaren ’80 was de schaal van integratie dusdanig dat dat nog gewoon kon.

Overigens is het in principe niet onmogelijk dat een maskerversie 3 eerder in productie komt dan een maskerversie 2, de doorlooptijd kon zomaar een half jaar zijn en dan zou er parallel gewerkt kunnen zijn. Alleen blijf ik het in geval van de TDA1541A onwaarschijnlijk vinden. Ten eerste omdat er dus een 1 op staat en ten tweede omdat de 2 wel keurig op volgorde na de 1 kwam. De niet uitgebrachte maskerversie 3, als die bestaat, zou mijnsinziens ergens richting het einde van de reguliere productie moeten zitten en niet juist aan het begin zoals bij de HHH8714 1 Y.

P.S. Nog een leuke anecdote is dat het niet persé gunstig is om zowel silicium als afmonteren in dezelfde fabriek te doen. Yields konden nogal wisselen waarbij het in Azië soms aanmerkelijk beter ging. HHH is dus niet magisch beter dan een andere lettercombinatie – het betekent m.i. vooral dat alles dicht bij de ontwikkelafdeling gebeurde en er dus makkelijk gesleuteld kon worden aan van alles en het in productie nemen misschien ook wel wat sneller kon.

P.P.S. Voor een TDA1540D die zo te zien een red sample is: http://www.mfbfreaks.com/forum/viewtopi … =7&t=11518